Ik haat bloedzuigers!
Door: Servia
Blijf op de hoogte en volg Servia
19 Juni 2010 | Indonesië, Batavia
Gatverdamme wat zijn bloedzuigers smerig (ik heb zeker een liter bloed gedoneerd aan Indonesië de afgelopen dagen) en wat was de jungle-tocht ongelooflijk zwaar, nu al spierpijn... maar wat heb ik weer enorm genoten van de prachtige natuur.
De trekking zou 4 uur duren volgens onze gidsen Leo en Ben, maar dat bleek 7 uur (in Indonesië ligt het tijdsbesef net iets anders..) en de tocht zou 'easy' zijn. Nou blijkt dat dus 'heel zwaar' te betekenen.
We hebben geklauterd als Tarzan en Jane, gegleden over rotsen, door stromingen en riviertjes gebanjerd, afdalingen en hele steile hellingen overwonnen op smalle glibberige paadjes in de jungle waar ook nog een enorme boom was omgevallen waardoor we het pad even kwijt waren. Tussendoor waren er mooie wandelingen door dorpjes en langs prachtige rijstvelden. En (!) we hebben de grootste bloem met de grootste bloeiwijze ter wereld gezien: de Arnoldii Rafflesia. Ze kan een diameter bereiken van zeker een meter en 10 kilogram zwaar worden. Het is niet alleen de grootste bloem ter wereld, maar het is ook één van de meest bizarre en onwaarschijnlijkste organismen op de planeet. Heel bijzonder om dit natuurverschijnsel in het echt te zien. En wij kunnen 'm dus afvinken op ons lijstje!
In de dorpjes waar we doorheen wandelen worden we keer op keer onthaald als echte beroemdheden. Iedereen wil met ons op de foto en handjes schudden. De kinderen rennen achter ons aan met een grote glimlach en gooien handkusjes. Echt iedereen van jong tot oud groet ons met een enorme glimlach. We voelen ons hier zo welkom.
Met onze voeten en enkels vol bloedzuigers kwamen we met trillende benen van vermoeidheid aan bij Homestay Anas, midden in de jungle, tussen het groen ergens op een berg met uitzicht op een enorm meer in het dal.
"Willen jullie even douchen meiden?" "Ja, lijkt ons erg fijn als dat kan." "Is een stukje lopen, die kant op, doe je slippers aan." Dit bleek wederom een avontuur. Met onze slippertjes trotseerden we een steile berg naar beneden waarbij de locals een pad voor ons kapte om bij een riviertje te komen. Daar werd een pijp tussen twee rotsen gestoken en de prinsessen van de jungle konden douchen, in het donker. Heerlijk na zo'n warme, zweterige dag. Helaas moesten we de berg ook weer opklauteren en kwamen we weer helemaal bezweet, met nog meer modder op ons lijf en bloedzuigers op onze voeten boven. Had deze douche überhaupt zin gehad? Ach, wel weer een avontuurtje rijker.
De avond was kort maar heel gezellig. We speelden met onze gidsen het drankspelletje 'I have never ever ever... '. Erg gelachen.
De jungletocht vandaag was gelukkig niet zwaar en veel korter. Aan de rand van een enorm meer hebben onze lunch gegeten en daarna met een lokale bus (waar iemand gitaar speelde in de bus, is een keer wat anders dan kippen) naar ons hostel, om na een (normale) douche natuurlijk voetbal te kijken!
Na het voetbal werd ons een lift (van 17 uur) aangeboden naar Medan. Waar we dinsdag waarschijnlijk dus gebruik van gaan maken. Medan ligt noordelijk en daar schijnt een prachtig meer te zijn; Lake Toba. In het meer ligt een eiland waar we lekker gaan relaxen. Na een paar dagen vliegen we dan vanuit Medan naar Singapore. En daar scheiden dan echt de wegen van Nienke en mij.
Maar eerst gaan we waarschijnlijk nog gaan paragliden boven West Sumatra, tenminste als het weer mee zit (fingers crossed).
Helaas slaan we de eilanden van Siberut toch maar over. Na heel lang dubben, maar het wordt echt te veel na de tour van de afgelopen dagen.
Liefs uit Sumatra
De trekking zou 4 uur duren volgens onze gidsen Leo en Ben, maar dat bleek 7 uur (in Indonesië ligt het tijdsbesef net iets anders..) en de tocht zou 'easy' zijn. Nou blijkt dat dus 'heel zwaar' te betekenen.
We hebben geklauterd als Tarzan en Jane, gegleden over rotsen, door stromingen en riviertjes gebanjerd, afdalingen en hele steile hellingen overwonnen op smalle glibberige paadjes in de jungle waar ook nog een enorme boom was omgevallen waardoor we het pad even kwijt waren. Tussendoor waren er mooie wandelingen door dorpjes en langs prachtige rijstvelden. En (!) we hebben de grootste bloem met de grootste bloeiwijze ter wereld gezien: de Arnoldii Rafflesia. Ze kan een diameter bereiken van zeker een meter en 10 kilogram zwaar worden. Het is niet alleen de grootste bloem ter wereld, maar het is ook één van de meest bizarre en onwaarschijnlijkste organismen op de planeet. Heel bijzonder om dit natuurverschijnsel in het echt te zien. En wij kunnen 'm dus afvinken op ons lijstje!
In de dorpjes waar we doorheen wandelen worden we keer op keer onthaald als echte beroemdheden. Iedereen wil met ons op de foto en handjes schudden. De kinderen rennen achter ons aan met een grote glimlach en gooien handkusjes. Echt iedereen van jong tot oud groet ons met een enorme glimlach. We voelen ons hier zo welkom.
Met onze voeten en enkels vol bloedzuigers kwamen we met trillende benen van vermoeidheid aan bij Homestay Anas, midden in de jungle, tussen het groen ergens op een berg met uitzicht op een enorm meer in het dal.
"Willen jullie even douchen meiden?" "Ja, lijkt ons erg fijn als dat kan." "Is een stukje lopen, die kant op, doe je slippers aan." Dit bleek wederom een avontuur. Met onze slippertjes trotseerden we een steile berg naar beneden waarbij de locals een pad voor ons kapte om bij een riviertje te komen. Daar werd een pijp tussen twee rotsen gestoken en de prinsessen van de jungle konden douchen, in het donker. Heerlijk na zo'n warme, zweterige dag. Helaas moesten we de berg ook weer opklauteren en kwamen we weer helemaal bezweet, met nog meer modder op ons lijf en bloedzuigers op onze voeten boven. Had deze douche überhaupt zin gehad? Ach, wel weer een avontuurtje rijker.
De avond was kort maar heel gezellig. We speelden met onze gidsen het drankspelletje 'I have never ever ever... '. Erg gelachen.
De jungletocht vandaag was gelukkig niet zwaar en veel korter. Aan de rand van een enorm meer hebben onze lunch gegeten en daarna met een lokale bus (waar iemand gitaar speelde in de bus, is een keer wat anders dan kippen) naar ons hostel, om na een (normale) douche natuurlijk voetbal te kijken!
Na het voetbal werd ons een lift (van 17 uur) aangeboden naar Medan. Waar we dinsdag waarschijnlijk dus gebruik van gaan maken. Medan ligt noordelijk en daar schijnt een prachtig meer te zijn; Lake Toba. In het meer ligt een eiland waar we lekker gaan relaxen. Na een paar dagen vliegen we dan vanuit Medan naar Singapore. En daar scheiden dan echt de wegen van Nienke en mij.
Maar eerst gaan we waarschijnlijk nog gaan paragliden boven West Sumatra, tenminste als het weer mee zit (fingers crossed).
Helaas slaan we de eilanden van Siberut toch maar over. Na heel lang dubben, maar het wordt echt te veel na de tour van de afgelopen dagen.
Liefs uit Sumatra
-
19 Juni 2010 - 19:29
Tinie:
Hoi Servia,
Wat eng al die bloedzuigers, kippevel krijg ik ervan. Geweldig, dat jullie dit allemaal gedaan hebben, de trektocht door de jungle. Ik ben echt wel een beetje jaloers op jullie, maar of ik het zelf wel allemaal zou durven????? Geniet nu samen lekker van een paar dagen luieren en van het paragliden. Jammer dat er geen foto's geplaatst kunnen worden op deze site, misschien dat je het toch nog maar eens moet proberen voor de lezers van jouw verslag.
Servia succes weer verder met het reizen, ik lees 't wel weer.
Liefs
Tinie -
19 Juni 2010 - 20:17
N-vd=brand:
ben je al wat kilotjes afgevallen na die heftige tochten ik hoop dat je nog wat bloed over hebt dat lykt me niet fijn bloedz dikke kus mama -
20 Juni 2010 - 08:46
Kim:
You go girl!!!!
Stoere chick in de jungle ben trots op je.
Hele vette dingen die je daar aan het doen bent.
Geniet ervan x -
20 Juni 2010 - 16:25
Julie:
Yes Foto's!!
Nu hebben we echt een beeld van wat je zoal uitvreet daar!
Keep us updated! -
20 Juni 2010 - 16:53
Tessa:
eindelijk de foto's . wat is het er super mooi daar allemaal en erg leuk om je zo te zien genieten daar.
liefs en dikke kus Noa en Luc -
20 Juni 2010 - 17:43
Yvonne:
jaaaaaaaaa foto's en jaaaaaaaaa lake toba
medan is bagger..
parapat ook maar dat wel bijzonder en is zoals het klinkt en is DE opstapplaats naar lake toba
groetjes aan mr. bakker..
ennuh pas op in parapat bij de haven , zijn meester in oplichten daar..
kus kus -
21 Juni 2010 - 09:41
Marjolein:
Ha Servia, wat heerlijk om te lezen dat jullie zo veel plezier hebben samen. Ik heb je nu al in mijn hart gesloten omdat Nienke zo blij met jou is! Geniet van je verdere reis en ik zou je graag als je weer in Eindhoven bent eens willen zien. Ik geniet mee vanaf mijn p.c. van alles wat jullie beleven. Liefs Marjolein -
21 Juni 2010 - 14:31
Chantal:
Hee Servia,
Net de foto's zitten kijken. GEWELDIG!!!!
Geen wonder dat je geniet.
Hoie wa -
21 Juni 2010 - 19:18
Maruschka:
Super allemaal! Ben mega blij voor je dat je zoveel indrukken opdoet en geniet! Tuurlijk ook een heel klein beetje jaloers;-).De oneven weekenden worden saai hoor;-). Dikke kus -
21 Juni 2010 - 20:49
Frie:
Hoi Servia,
Foto´s bekeken. Het is er wel ongelofelijk mooi. Niet allen de natuur maar ook de diverse mensen en kinderen die je hebt gefotografeerd. Groetjes. -
21 Juni 2010 - 21:18
Sylvia:
Hey Servia,
Leuk je verslagen te lezen en de foto's te zien! Ik hoef dus niet jouw kant op te komen, nu je reisgezelschap hebt gevonden ;-) Dan blijf ik wel hier, beetje solliciteren enzo... Geniet van elke minuut!
Xx Sylvia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
